Een prachtig, aangrijpend verhaal

‘De geschiedenis van een vrouw. Hoe zij zocht de koele meren des Doods, waar verlossing is, en hoe zij die vond.’ Dat is waar Frederik van Eeden Van de koele meren des doods mee begint. Deze zinnen grijpen de lezer gelijk. Het is namelijk raadselachtig, waardoor je graag verder wilt lezen. Dit en vele andere redenen maken deze roman een geslaagd boek.

Ten eerste is Van de koele meren des Doods een uiterst geslaagd boek omdat het erg spannend is. In het begin leest de lezer over hoe naar het leven van Hedwig Marga de Fontayne is. De dood van haar moeder en haar zelfmoordpogingen grijpen de lezer echt aan. Je voelt het grote verdriet van Hedwig. Dit zorgt er voor dat je verder wilt lezen, want je hoopt op een goede afloop. Het lijkt er dan even op dat het de goede kant op gaat. Hedwig Marga de Fontayne krijgt een dochter, Charlotte. Charlotte is echter een zwakke baby, wat Hedwig niet in de gaten heeft. Ze overlijdt dan ook snel. In het begin denkt Hedwig dat alles nog goed gaat met haar, maar later realiseert ze zich dat dat niet het geval is. Hedwig wordt dan ook weer erg verdrietig. Dit zorgt er niet alleen voor dat de lezer medelijden heeft met de hoofdpersoon, maar ook dat de lezer verder wil lezen. De ernstige gebeurtenissen maken het boek namelijk erg spannend.

Bovendien is Van de koele meren des doods een erg realistisch boek, wat veel lezers fijn vinden. Er komen in het leven van Hedwig namelijk veel gebeurtenissen voor die ook in het echt kunnen gebeuren. In het boek speelt het naturalisme van de negentiende eeuw namelijk een belangrijk rol. Een kenmerk van het naturalisme dat terugkeert in deze roman, is namelijk het toepassen van de evolutieleer op de gemeenschap. Dit betekent dat er onderscheid is in de sterkte van mensen. Er zijn dus zwakkere mensen en sterkere mensen. Dit maakt de hoofdpersoon dan ook mee. Hedwig zelf is een zwak mens, net zoals haar dochtertje. Haar rijke nicht waarbij ze in de zomer gaat logeren is echter sterk mens.

Een minpunt aan de roman is het taalgebruik. Het boek is ruim een eeuw geleden geschreven en bevat dus nog erg veel ouderwetse woorden. Niet alleen dit maakt Van de koele meren des doods moeilijk, maar ook de zeer gedetailleerde beschrijving. Het kost dan ook veel tijd om het boek te lezen, maar dat betekent niet dat het de moeite niet waard is. De gedetailleerde beschrijving zorgt er namelijk voor dat de lezer een goed beeld krijgt van hoe men in de negentiende eeuw leefde. Ook worden door zijn nauwkeurige schrijfstijl de gebeurtenissen in het boek duidelijker. Kortom, hoewel de zeer gedetailleerde beschrijving enerzijds moeilijk is, maakt het de roman aan de andere kant ook wel weer duidelijker en dus makkelijker.

Kortom, Van de koele meren des doods is een prachtig en geslaagd boek. Dit komt met name door de gebeurtenissen die plaatsvinden in het boek en hoe Hedwig die gebeurtenissen ervaart. De lezer heeft daarom erg veel medelijden met haar. Ook maakt dit het boek spannend, wat er voor zorgt dat de lezer, ondanks het moeilijke taalgebruik, toch door blijft lezen. Dit heeft Frederik van Eeden dan erg knap gedaan en het heeft een erg mooi boek opgeleverd.